Even niet praten, niet lezen, niet denken maar gewoon even Zijn.
Met een groot glas verse gember thee zit ik heerlijk in de bloemetjes stoel voor me uit te kijken. Mijn momentje van de dag. Aan mijn voeten ligt Fleur, éen van mijn twee bijna-Stabij’tjes. Femke, het tweeling zusje van Fleur ligt naast haar. Femke speelt lief met een afgesabbeld knuffeltje. Aandoenlijk neem ik het tafereeltje vanuit mijn bloemetjes stoel waar. Femke rolt als een kat op haar rug met het afgesabbelde knuffeltje tussen haar pootjes opzoek naar het piepertje.
Ik geniet, pak mijn iPhone en leg het gerieflijke tafereeltje vast op de camera om dit momentje met jullie te delen. Femke laat zich er niet door van de wijs brengen. Het onvoorwaardelijke vertrouwen in haar omgeving geeft haar de rust om net als ik gewoon even te Zijn. Haar momentje van de dag tussen slapen, wandelen en brokjes eten in.
Femke en Fleur zijn het wel gewend dat ik foto’s en filmpjes van hun maak. Maar toch …… alle bekijks remt ook Femke af in haar momentje van Zijn.
Laat jij je wel eens afremmen door je omgeving in jouw moment van Zijn? Als ik heel eerlijk ben dan doe ik dat wel. De telefoon, mail, WhatsApp berichtjes, push berichten die opflitsen en mij afleiden. En dan nu ook nog het schrijven van deze blog die een einde maakte aan mijn Zen momentje in de bloemetjes stoel. Ik ben verhuist naar het bureau en tik dit tekstje om met jullie te delen.
Mijn glas thee is leeg. Met liefde deel ik mijn momentje van Zijn en realiseer me eens te meer dat het niet uitmaakt wat je doet maar dat het de beleving is hoe je het doet. Momenten worden uren, dagen en weken.
De staat om werkelijk te zijn zoals je bent
Anja van Norel 27 november 2018
224BED4D-FBF1-4672-84C1-4093AC961A2E